'Herdenken is liefde schenken’

‘Je moet zelf ook komen hoor.’ Leon Aantjes zegt het meerdere keren tijdens het gesprek over de aankomende Lichtjesmiddag op Begraafplaats Crooswijk. ‘Dan kan je het zelf meemaken.’ Waarmee hij ook wil zeggen: de sfeer van de middag en avond is eigenlijk moeilijk in woorden te vatten.

Maar hij doet toch een poging. ‘De Lichtjesmiddag is vooral een troostrijke samenkomst’, zegt hij. ‘Natuurlijk komt er emotie bij kijken. Tegelijkertijd zou ik het niet beladen willen noemen. Er is veel warmte. Je hoort vaak gesprekken ontstaan tussen mensen die elkaar niet kennen. En dat samenzijn, daar gaat het om.’

Licht

Leon Aantjes werkt als beheerder op de gemeentelijke begraafplaats aan de Kerkhoflaan. Het organiseren van de jaarlijkse Lichtjesmiddag is één van zijn taken. Maar, dat doet hij niet alleen. ‘Ons hele team hier helpt mee. De bijeenkomst betekent voor ons ook veel, het is zo’n moment van reflectie, terugkijken op het afgelopen jaar, op wat we met elkaar hebben meegemaakt.’  

Tijdens de Lichtjesavond is Begraafplaats Crooswijk sfeervol verlicht. Vuurpotten en fakkels verlichten de paden. Er is muziek. Eén van Leon’s collega’s draagt een gedicht voor. En vervolgens is er een minuut van stilte. 

Hartenbus 

Bezoekers kunnen tijdens de middag en avond op verschillende manieren hun dierbaren gedenken. Bijvoorbeeld door een kaarsje aan te steken. Of door een boodschap op een hanger schrijven en in één van de kerstbomen te hangen.

Een brief posten in de Hartenbus kan ook. Leon: ‘Dit is een brievenbus die we nooit legen. Je stuurt dus als het ware post naar de persoon die je bent verloren. Voor sommige mensen is die gedachte heel troostend. Zoals wij vaak zeggen: herdenken is liefde schenken.’  

Samenleving

Op alle gemeentelijke begraafplaatsen in Rotterdam vinden in november en december Lichtjesmomenten plaats. Leon: ‘Het is voor ons ook een manier om de verbinding te zoeken met de maatschappij om ons heen. Mensen te laten zien dat begraafplaatsen niet eng zijn. Juist het tegenovergestelde. Het zijn plekken waar je troost, maar ook bezinning vindt. Waar je even kunt stilstaan.’  

En dan komt nog een keer de uitnodiging: ‘Je moet er gewoon bij zijn. Je komt toch?’